اخلاق...
پیرو اتفاقی که چند روز پیش شاهدش بودم خواستم از اخلاق (خوش اخلاقی و بد اخلاقی) بگم ،اشتباه برداشت نشه نمیخوام بگم استاد اخلاقم یا نصیحت بکنم...یه حرف دلی که شاید حرف دل خیلیا باشه...
اینکه ما خوش اخلاق یا بد اخلاقیم با این مشخص نمیشه که فرض کنیم ؛ خب الان که من خیلی خوبم لبخند میزنم با کسی هم که دعوا نمیکنم..عصبانی هم نیستم حرف بد هم نمیزنم...الان و نباید ببینیم الانی که کسی نیست که رو اعصابمون بره؛ کسی کاری نکرده که عصبانی بشم ؛ باید به اینطور افراد گفت خسته نباشید! زحمت کشیدید...
پیرو اتفاقی که چند روز پیش شاهدش بودم خواستم از اخلاق (خوش اخلاقی و بد اخلاقی) بگم ،اشتباه برداشت نشه نمیخوام بگم استاد اخلاقم یا نصیحت بکنم...یه حرف دلی که شاید حرف دل خیلیا باشه...
اینکه ما خوش اخلاق یا بد اخلاقیم با این مشخص نمیشه که فرض کنیم ؛ خب الان که من خیلی خوبم لبخند میزنم با کسی هم که دعوا نمیکنم..عصبانی هم نیستم حرف بد هم نمیزنم...الان و نباید ببینیم الانی که کسی نیست که رو اعصابمون بره؛ کسی کاری نکرده که عصبانی بشم ؛ باید به اینطور افراد گفت خسته نباشید! زحمت کشیدید...
تو شرایط گل و بلبل که اخلاق کسی مشخص نمیشه، باید تو شرایط مختلف خودمونو محک بزنیم اینکه وقتی توی یه جمعی کسی حرف نا مربوط میزنه یا کار نامربوط میکنه باید ببینی عکس العملت چیه زود از کوره در میری ،بیشتر جو میدی یا نه سعی میکنی خودتو کنترل کنی جوّ وآروم کنی و به بقیه هم آرامش بدی و سعی کنی بیشتر از احساس با عقلت تصمیم بگیری...
بعضیا هستن که به سن 60 سالگی رسیدند و هنوز به این فکر نیافتادند که اخلاقشونو درست کنند
اصلا قبول ندارند که بد اخلاقند یا تو یه شرایط خاص کاریو که نباید ،انجام میدنند؛ فکر میکنند اخلاقشون از همه ی آدمای دنیا بهتره
اینجور آدمارو من دورو برم دیدم...وقتی بهشون انتقاد میکنی بهت میگن باز تو دوباره معلم شدی، به شما ربطی نداره، من خودم بهتر میدونم چیکار کنم، تو جای من نیستی، تو اخلاق خودتو درست کن، ...و از این جور حرفا که فکر میکنم کم و بیش شما هم شنیده باشید...
به نظر من این زیاد مهم نیست که شما اخلاقای خوبتون بیشتره یا بد اخلاقید این مهمه که قبول دارید یا نه
این خیلی مساله ی مهمیه...کسی که بدونه اخلاقش بده و قبول داشته باشه ،سعی میکنه که اخلاقشو روز ب روز بهتر کنه و رفتارای بدشو آروم آروم تا اونجایی که میتونه کنار بزاره
ولی بعضیا اونقدر غرور دارن و خود برتر بینند که اصلا نمیشه بری طرفشون چه برسه به اینکه ازشون انتقادم بکنی...اینطور آدما خیلی دوست دارن ازشون تعریف کنی دیدین این آدمارو تا چهارتا حرف قشنگ در موردشون حالا راست یا دروغ میزنی گل از گلشون میشکفه و رنگشون عوض میشه تو میشی محترم ترین آدم روی زمین از نظر اونا
اما خدا نکنه که ...
اینکه تعریف خوش اخلاقی چیه؟! ما در تعالیم دینیمون داریم و در
کتب مختلف توسط علما وبزرگان گرد آوری و تالیف شده و میتونیم استفاده کنیم
...من شخصا 90 درصد توصیه های اخلاقی کتب روانشناسی (تفکر غربی) که ترجمه شده رو قبول ندارم چون مبنای دینی نداره
اما میخوام خودمونی و از چیزایی که من و شما تجربه کردیم و دیدیم به صورت روزمره بگم
مثلا توی مسافرت عاشق آدمایی هستم که اگه سنگم از آسمون بیاد اخم به ابرو نمیارن و سعی میکنن یه راه حل پیدا کنن تا اینکه واسه خودشونو بقیه اعصاب خوردی درست کنند یا سر ماشینو کج کننو برگردن خونه...
نمونش عموی خودم...همه ی فامیل قبولش دارن و همیشه توی مسافرتا برنامه ریزی همه چیزو دستش میسپارن
آروم،با منطق،لبخند از روی لبش پاک نمیشه مگه اینکه خلاف شرعی ببینه،و تمام برنامه هاشو با نماز تنظیم میکنه
حرف زدن به اندازه،خندیدن به اندازه، خیلی زود تحت تاثیر جو قرار نمیگیره و از اینجور حسن خلقا...
بدم میاد از آدمایی که با یه مشکل کوچیک عصبانی میشن و فقط دنبال مقصر میگردن تا پیدا گردن علت مشکل و تمام هنرشون اینه که بجای به کار انداختن فکرشون حنجرشونو با تمام قدرت بکار میندازن و بیشتر از همه هم همسرو بچه هاشون اذیت میشن...علت نوشته ی امشبم هم همین آدم بود...کسی که تمام خوشی و تفریح زن و بچشو بخاطر یه مشکل کوچیک به دهنشون زهر کرد...مقصر اصلی خودش بود اما اول تقصیرو انداخت گردن بچش بعدشم با کلی دادو بیداد سر ماشینو کج کردو بدون توجه به همسفریاش رفت ...
یکی نیست بهش بگه آخه آدم حسابی تو این همه زحمت میکشی زن و بچتو میاری مسافرت تا بهشون خوش بگذره ... اونوقت با این بد اخلاقیت مثل گاو 9 من شیرده همه ی این کاراتو تباه میکنی...
چرا باید این بچه از پدرش همیشه بترسه و نتونه حرف دلشو بزنه...چرا بچه
ها نمیتونن با پدر مادرشون رفیق و دوست باشن ، بخاطر همین کج خلقیا...اینا
تو روحیه بچه تاثیر بدی میذاره...
ریشه این کج خلقیا خیلی چیزا هست
و اون چیزی که من خودم تجربه کردم کم شدن نور ایمان در درون دل و زندگی آدمه
این غرورای بیجا...لجبازی...بی توجهی به مسائل اعتقادی و...
ما جوونا بعضی وقتا یادمون میره به پدو مادرمون احترام بذاریم، سرشون داد نزنیم
تو حرف زدنمون ادب داشته باشیم، مطیع امرشون(البته به غیر از خلاف شرع) باشیم و دلشونو نشکنیم ...این کارارو میکنیم بعد میگیم چرا کارمون پیش نمیره چرا تو کارامون گره کور میافته چرا این مشکلات سر راهمون هست و خیلی مسائل دیگه...
البته مصادیق اخلاق به همین موضوع محدود نمیشه و شما هم بهتراز این حقیر میدونید که اخلاق ابعاد زیادی داره
که از سواد بنده و حوصله ی این نوشته بالاتره و اهل خودشو میطلبه.
به نظر من اگه ما یاد بگیریم و تمام سعی خودمونو بکنیم که این 3 رکن اساسیو رعات کنیم خیلی از مشکلات حل میشه...
ایمان، ادب و اخلاق
خلاصه اینکه بیایم تا اونجا که میتونیم خوش اخلاق باشیم تا هم اطرافیامون هم خودمون از این همه حسن خلق لذت ببریم
در حدیثی از رسول خدا صلى الله علیه و آله آمده است که فرمود: «جعل الله
سبحانه مکارم الاخلاق صلة بینه وبین عباده فحسب احدکم ان یتمسک بخلق متصل بالله;
خداوند سبحان فضائل اخلاقى را وسیله ارتباط میان خودش و بندگانش قرار داده، همین بس
که هر یک از شما دست به اخلاقى بزند که او را به خدا مربوط سازد.»
به تعبیر دیگر، خداوند بزرگترین معلم اخلاق و مربى نفوس انسانى و منبع تمام فضائل است، و قرب و نزدیکى به خدا جز از طریق تخلق به اخلاق الهى مکان پذیر نیست!
بنابراین، هر فضیلت اخلاقى رابطه اى میان انسان و خدا ایجاد مى کند و او را گام به گام به ذات مقدسش نزدیکتر مىسازد.
زندگى پیشوایان دینى نیز سرتاسر بیانگر همین مساله است که آنها در همه جا به فضائل اخلاقى دعوت مىکردند، و خود الگوى زنده و اسوه حسنه اى در این راه بودند ; و همین بس که قرآن مجید به هنگام بیان مقام والاى پیامبراسلام صلى الله علیه و آله مى فرماید: «وانک لعلى خلق عظیم; تو اخلاق عظیم و برجستهاى دارى!»
الهم عجل لولیک الفرج.